Louis van Gaal
Louis van Gaal
"Er zijn geen stomme vragen, er zijn stomme mensen"
Louis van Gaal
Louis van Gaal
'We are running after the facts''
Louis van Gaal
Louis van Gaal
"We can come an end"
Louis van Gaal
Louis van Gaal
"The three points are inside"

Nieuws

Ik hoopte op Iran, ik wenste Wales en ik vreesde Engeland. Dus zou wel de Verenigde Staten worden. Ik hoor het me nog zeggen, een paar uur geleden. Of ik er blij mee ben? Als we de vorm van vandaag doortrekken naar zaterdagmiddag gaan we er kansloos van af, want als er één ding is dat je die Amerikanen kunt nageven is dat ze altijd volle bak gas geven. We gaan het zien!


(Klik op afbeelding voor de volledige interactieve ranglijst)


Er werd lekker gescoord door u allen. Jip telde 10 en 9 punten erbij en verwees Paula daarmee weer naar plek 3. Het schema van de knock-out begint zich nu te vullen. Als u een blik werpt op de voorspellingen voor die eerste kwartfinale dan wordt het smullen in de ranglijst. Eduard en Jip zagen Nederland en Wales tegenover elkaar staan, terwijl heul veul liefhebbers wèl de USA als opponent van Nederland hadden voorspeld. Dat gaat vuurwerk opleveren dat het een aard heeft. Morgen gaat het feest weer verder. Doeidoei!


Een van de grootste clichés in de voetballerij heb ik vandaag een paar keer voorbij horen komen. 'Als je wereldkampioen wilt worden, moet je van iedereen kunnen winnen'. Dat is natuurlijk de grootst mogelijke onzin. 'Als je wereldkampioen wilt worden, moet je een beetje mazzel hebben met het speelschema', dat lijkt er meer op. Geen enkel land wordt namelijk wereldkampioen door de gehele top 7 van de wereldranglijst aan de zegekar te rijgen. Nee, je hoopt dat je wat mindere broeders treft op je pad naar die cup. En dan vanaf de kwartfinales, ja dan wordt het pas echt interessant. Vandaar ook het gejuich toen bij de loting de drie potgezellen van Oranje uit de bus rolden. Want al was Senegal kampioen van Afrika en Ecuador een verraderlijke outsider, de teneur was dat we in ieder geval die eerste ronden zouden overleven. En daarna zouden we wel zien, tegen die tijd waren we lekker ingespeeld en op stoom om wat grote jongens op te rollen.

Hoe teleurstellend is de realiteit na drie wedstrijden. Die groepswinst is weliswaar binnen, maar hoe langer het toernooi duurt hoe troostelozer het uitzicht op een fatsoenlijk (lees: minstens halve finale) einde van dit toernooi wordt. En hoe groter ook mijn twijfel aan de geestelijke vermogens van onze bondscoach. Ik heb het idee dat zijn carrière net één toernooitje te lang duurt. Dat iedereen met een Ajax-pyjamaatje in de basis staat of invalt, dat is al lang geen nieuws meer. Zelfs al zitten ze in de Arena meestal op de bank of kunnen ze eigenlijk helemaal niet (meer) voetballen. Ik noem geen namen, maar van één van de jongetjes die ik bedoel zit papa Danny naast Louis op de bank.

Het ooit zo geroemde aanvalsspel van Oranje is inmiddels net zo bleekjes geworden als het shirt dat wordt gedragen. In het gehanteerde spelsysteem (5-3-2 voor de kenners, en dat bent u allemaal natuurlijk) lijkt niemand zich tijdens dit toernooi echt senang te voelen, want dat leunt op twee regelmatig opstomende backs die tot nu toe faliekant falen in hun missie. Daarnaast hebben we maar één 'oude' vedette die een paar maanden aan het revalideren is geweest en waar we dus onrealistisch veel van verwachten. Over het wisselbeleid van onze Louis ga ik het maar niet hebben, want als je tegen een veredeld amateurteam het lef niet hebt om wat jonge onbevangenheid in te brengen, dan heb je het niet helemaal meer helder voor de bril.

Gelukkig is er nog één lichtpuntje. Onze 'nieuwe' vedette Cody Gakpo. Wat een genot. Ik hoop natuurlijk dat hij zich op dit WK dermate in de kijker speelt dat hij in de winterstop nog wordt verpatst aan Manchester United. Dan is een plek in de voorronde van de Champions League voor mijn eigen clubje namelijk ineens een stuk realistischer. Maar laat alleen al vanwege Koning Gakpo het WK alsjeblieft nog een paar wedstrijden voor Oranje langer duren dan de achtste finale!

Zo meteen twee krakers in de poule waar onze tegenstand uit komt rollen. Ik hoop op Iran, ik wens Wales en ik vrees Engeland. Dus dan zal het wel de Verenigde Staten worden. Nu ben ik zelf een enorme Amerika-fan, maar die liefde houdt toch echt op als dat eerste fluitsignaal klinkt. Over een paar uurtjes weten we meer. En dan hopen we zaterdag, voor de vierde keer, op betere tijden. Het zal toch ooit eens moeten gebeuren, liefhebbers? Louis en Virgil zeggen namelijk dat we wereldkampioen worden. Dus dan is dat zo. Oh wacht, ik zeg het zelf ook in mijn voorspelling in de RoelPool.... Hup Holland! :-)


(Klik op afbeelding voor de volledige interactieve ranglijst)


De RoelPool dan. Bram van Herpen harkte maar weer eens 10 punten binnen voor de wedstrijd Ecuador-Senegal, maar Faber Pullens spande de kroon met een perfect score! Chapeau, zoals de Fransen dat zo mooi zeggen. Nederland-Qatar had niemand helemaal goed in de smiezen, maar een viertal liefhebbers (Jan van Hoof, Arjan Meijers, Rob Smulders en Paula Huisman) was daar maar één puntje van verwijderd. De hegemonie van familie Lammertsma is daarmee doorbroken: Paula en Rob stomen op naar plek 2 en 3. Spanning en sensatie! Afijn. Op naar het spektakel van de avondwedstrijden. Groet'n!


Hèhè, vanaf morgen kan de televisie overdag gewoon weer uit blijven. Tenminste, tot een uur of vier in de namiddag. Die ellenlange voetbaldagen zijn voorbij, nu we in de eindfase van de eerste ronde zijn aanbeland. De laatste poulewedstrijden vinden tegelijkertijd plaats, dus er wordt wat creativiteit van u verwacht als het gaat om het simultaan kijken. Hopelijk wordt het morgen net zo'n kermis als bij de wedstrijden van vandaag, want het was smullen geblazen. Niet per se van gedroomd kampioen Brazilië, want dat had na een matig eerste uur genoeg aan een kleine dertig minuutjes inspannen tegen Zwitserland om zich te plaatsen voor de knock-outfase. Nee, het waren juist de unusual suspects Zuid-Korea, Ghana, Kameroen en Servië die er een spektakel van maakten. Hopelijk voegt Oranje zich morgen bij dit rijtje smaakmakers, maar dan moet er toch uit een heel ander vaatje worden getapt dan afgelopen vrijdag. En de ironie wil dat er in Qatar geen alcohol mag worden geschonken, dus geen idee wat er dan in dat vaatje zit...

As we speak is Portugal druk doende om zich te plaatsen voor de achtste finales. Je kunt vinden wat je wilt van onze vriend Ronaldo, maar dat hij nog steeds een fenomeen is dat staat buiten kijf. En ook fysiek nog in optima forma. Ik weet niet of u vanmiddag die ándere Ronaldo (u weet wel, van PSV vroeger) zag zitten tijdens de pot van Brazilië, maar die zat aan het andere uiteinde van het fitheidsspectrum. Die had aan 1 stoel niet genoeg...


(Klik op afbeelding voor de volledige interactieve ranglijst)


Goed, het reilen en zeilen in de RoelPool dan! De wedstrijd Kameroen-Servië was met zijn 3-3 nauwelijks te voorspellen en dat blijkt ook wel uit de punten die behaald zijn. Abel van Gelder scoorde als enige 5 punten en dat was meer dan ieder ander. Zuid-Korea tegen Ghana was ook al zo'n doelpuntenfestival en alleen Els Wijdemans had dat in de smiezen. Met maar liefst 8 punten sloop ze voorzichtig de top 20 in.

Brazilië - Zwitserland werd een prooi voor Jip en voor koploper Eduard, die beiden met 10 punten goede zaken deden. De meeste lof gaat echter naar Bram van Herpen met zijn perfect score voor deze wedstrijd! De 2-0 overwinning van Portugal op Uruguay van zoëven zorgde voor een uniek een-tweetje in de stand: vader Eduard en zoon Luka bezetten de bovenste plaatsen.

In de kelder van de RoelPool is een keiharde strijd bezig tussen Emme Wijdemans en haar opa Harrie om die rode lantaarn. Vooralsnog trekt Emme aan het langste eind en bezet ze de laatste plaats. Maar Parijs is nog ver, morgen kan alles anders zijn. Over alles anders zijn: morgen kunnen 'we' misschien wel gewoon uitgeschakeld zijn na een enorme draak van een partij tegen Qatar. Of groepswinnaar na de wederopstanding van een herboren Nederlands Elftal. Kortom: we gaan er eens goed voor zitten. Hup hup!


Zo, wéér vier wedstrijden afgetikt. De door velen genoemde topscorers Messi en Lewandowski zitten (gelukkig) nog altijd in het toernooi, Mexico bestaat uit een stelletje schoppers van heb-ik-jou-daar en Frankrijk wordt wereldkampioen. Dat zijn ongeveer de belangrijkste wetenswaardigheden die u toch nog even meepakt, zo op de zaterdavond.

Argentinië deed wat Nederland verzuimde: opstaan op het moment dat het moet. Al was het maar een half uurtje, onder leiding van heer Messi zelf. Maar het was genoeg. Frankrijk speelde verder een beetje met Denemarken, hoewel de uitslag anders doet vermoeden. Bij Lewandowski stroomden de traanbuizen over, het was pas 's mans eerste doelpunt op een wereldkampioenschap.

Morgen Duitsland - Spanje! Dat wordt me wat. D-Day voor die Mannschaft, want als Japan minstens gelijkspeelt tegen Costa Rica dan is een nederlaag fataal. Stiekem hopen we daar met zijn allen op, maar voor het toernooi wil je toch liever een stel epische kwart- en halve finales zien. Dus ik ben morgen stieken voor onze Oosterburen. Hüp hüp Jungs!

Dan even over de verslaggeving van het WK. Och, wat mis ik de dagen van Villa BVD. Weet u nog, medio jaren negentig? Barend en van Dorp op een idyllisch dorpspleintje in Frankrijk, met een André Hazes die altijd werd ingevlogen. Dat waren nog eens tijden. Commentaar van Hugo Walker en Theo Reitsma, daar likte we onze vingers bij af. Ok, soms kregen we Evert Ten Napel voorgeschoteld, maar dat was dan de negatieve uitzondering op de regel.

À propos Evert ten Napel: na zijn afscheid was ik op zoek naar een nieuw doelwit en daar was hij zojuist ineens weer: die nare Joep Schreuder. In de Eredivisie schakelt mijn televisie tegenwoordig vanzelf naar een andere zender als deze pedante, zelfingenomen NOS-meneer in beeld verschijnt. Omdat hij niet bij ESPN werkt, gaan zijn stand-ups op de middenstip van het Mandemakers-stadion op een tijdstip dat niemand kijkt gelukkig bijna altijd aan me voorbij. Maar tijdens dit WK is er geen ontkomen aan. Een nietszeggende 'road trip' naar het trainingscomplex van België (zoals hij een autoritje van 100 kilometer met licht gevoel voor dramatiek omschrijft) was zijn bijdrage van vandaag. Het is niet voor niks dat er ooit een briljante persiflage van hem is gemaakt door Carlo Boszhard, maar daar kom ik later dit toernooi vermoedelijk nog wel eens op terug :-)

Doet u mij maar good old Tom Egbers: de man die moet stoppen met het presenteren van voetbalprogramma's in een studio, want je ziet hem daar gewoon ongelukkig zijn. Nee, geef hem een een cameraman en een microfoon en het wordt prachtig. Kijk maar eens naar de documentaire That Final Day bijvoorbeeld. Ontroerend mooi. Zijn items in Qatar beperken zich voorlopig nog tot een beetje vanachter een te grote zonnebril aan de rand van het trainingveld staan, maar dat is altijd nog 10x interessanter dan de monologen die Schreuder staat af te steken.

Of neem Jeroen Stekelenburg, dat is ook smullen. Als hij in beeld verschijnt moet ik steeds aan zijn vader Jan denken (NOS-verslaggever in de jaren '80 en '90) én aan diens tweelingbroer Johan (die man van de FNV), want hij is een spitting image van beiden. Zijn items hebben snelheid en nieuwswaarde én hij heeft het lef om met een kritische blik de hele voetbalcommunity tegemoet te treden. Die kan nog zeker 10 eindtoernooien mee en dat stemt mij vrolijk.

Maar ik dwaal weer eens af. De RoelPool! Thijs Smulders treedt in de voetsporen van zijn vader en haalde een perfect score voor de Tunesië-Australië. Ook Kasper Dijkstra nestelt zich in het rijtje met 'toppers'. Eduard staat nog steeds aan kop, zijn voorsprong slonk én groeide weer in de loop van de dag.


(Klik op afbeelding voor de volledige interactieve ranglijst)


Morgen rolt de bal weer! Houdoe en welterusten!
Geen betere remedie voor een teleurstellend gelijkspel van het Nederlands Elftal dan linea recta de Ziggo Dome in te duiken voor een denderend concert van The Cure. Na de eerste noten was de zure nasmaak van die draak van een wedstrijd verdwenen. Ik heb niks meer gezien van nabeschouwingen, analyses en kritieken, maar ik kan me de algehele teneur wel indenken. Ik kan er ook weinig zinnigs over zeggen, met maar één schot op goal was het van een niveau dat onze aanwezigheid op dit toernooi niet rechtvaardigt. Hadden we het nu toch maar geboycot...

Lichtpuntje 1: een fiks aantal van de 'toplanden' geeft dit WK (nog) niet thuis. We zijn dus in goed gezelschap in de strijd om 'wie wordt het grootste lachertje van het toernooi'.

Lichtpuntje 2: als dit de ondergrens was, dan staan ons nog mooie dingen te wachten. Of Qatar wint dinsdag en we gaan naar huis, dan kan ook. Maar ik ben van optimistische aard.

Lichtpuntje 3: Cody Gakpo heeft er nu 2 gemaakt. Hup Cody, topscorer-in-de-dop!

De nieuwe tussenstanden staan op de site, u had er nog 3 tegoed:
(Klik op afbeelding voor de volledige interactieve ranglijst)


Later vandaag meer! Ajuus!

Uzelf


Naar boven