Zo, wéér vier wedstrijden afgetikt. De door velen genoemde topscorers Messi en Lewandowski zitten (gelukkig) nog altijd in het toernooi,
Mexico bestaat uit een stelletje schoppers van heb-ik-jou-daar en Frankrijk wordt wereldkampioen. Dat zijn ongeveer de belangrijkste
wetenswaardigheden die u toch nog even meepakt, zo op de zaterdavond.
Argentinië deed wat Nederland verzuimde: opstaan op het moment dat het moet. Al was het maar een half uurtje, onder leiding van heer Messi zelf. Maar het was genoeg. Frankrijk speelde verder een beetje met Denemarken, hoewel de uitslag anders doet vermoeden. Bij Lewandowski stroomden de traanbuizen over, het was pas 's mans eerste doelpunt op een wereldkampioenschap.
Morgen Duitsland - Spanje! Dat wordt me wat. D-Day voor die Mannschaft, want als Japan minstens gelijkspeelt tegen Costa Rica dan is een nederlaag fataal. Stiekem hopen we daar met zijn allen op, maar voor het toernooi wil je toch liever een stel epische kwart- en halve finales zien. Dus ik ben morgen stieken voor onze Oosterburen. Hüp hüp Jungs!
Dan even over de verslaggeving van het WK. Och, wat mis ik de dagen van Villa BVD. Weet u nog, medio jaren negentig? Barend en van Dorp op een idyllisch dorpspleintje in Frankrijk, met een André Hazes die altijd werd ingevlogen. Dat waren nog eens tijden. Commentaar van Hugo Walker en Theo Reitsma, daar likte we onze vingers bij af. Ok, soms kregen we Evert Ten Napel voorgeschoteld, maar dat was dan de negatieve uitzondering op de regel.
À propos Evert ten Napel: na zijn afscheid was ik op zoek naar een nieuw doelwit en daar was hij zojuist ineens weer: die nare Joep Schreuder. In de Eredivisie schakelt mijn televisie tegenwoordig vanzelf naar een andere zender als deze pedante, zelfingenomen NOS-meneer in beeld verschijnt. Omdat hij niet bij ESPN werkt, gaan zijn stand-ups op de middenstip van het Mandemakers-stadion op een tijdstip dat niemand kijkt gelukkig bijna altijd aan me voorbij. Maar tijdens dit WK is er geen ontkomen aan. Een nietszeggende 'road trip' naar het trainingscomplex van België (zoals hij een autoritje van 100 kilometer met licht gevoel voor dramatiek omschrijft) was zijn bijdrage van vandaag. Het is niet voor niks dat er ooit een briljante persiflage van hem is gemaakt door Carlo Boszhard, maar daar kom ik later dit toernooi vermoedelijk nog wel eens op terug :-)
Doet u mij maar good old Tom Egbers: de man die moet stoppen met het presenteren van voetbalprogramma's in een studio, want je ziet hem daar gewoon ongelukkig zijn. Nee, geef hem een een cameraman en een microfoon en het wordt prachtig. Kijk maar eens naar de documentaire That Final Day bijvoorbeeld. Ontroerend mooi. Zijn items in Qatar beperken zich voorlopig nog tot een beetje vanachter een te grote zonnebril aan de rand van het trainingveld staan, maar dat is altijd nog 10x interessanter dan de monologen die Schreuder staat af te steken.
Of neem Jeroen Stekelenburg, dat is ook smullen. Als hij in beeld verschijnt moet ik steeds aan zijn vader Jan denken (NOS-verslaggever in de jaren '80 en '90) én aan diens tweelingbroer Johan (die man van de FNV), want hij is een spitting image van beiden. Zijn items hebben snelheid en nieuwswaarde én hij heeft het lef om met een kritische blik de hele voetbalcommunity tegemoet te treden. Die kan nog zeker 10 eindtoernooien mee en dat stemt mij vrolijk.
Maar ik dwaal weer eens af. De RoelPool! Thijs Smulders treedt in de voetsporen van zijn vader en haalde een perfect score voor de Tunesië-Australië. Ook Kasper Dijkstra nestelt zich in het rijtje met 'toppers'. Eduard staat nog steeds aan kop, zijn voorsprong slonk én groeide weer in de loop van de dag.
(Klik op afbeelding voor de volledige interactieve ranglijst)
Morgen rolt de bal weer! Houdoe en welterusten!
Argentinië deed wat Nederland verzuimde: opstaan op het moment dat het moet. Al was het maar een half uurtje, onder leiding van heer Messi zelf. Maar het was genoeg. Frankrijk speelde verder een beetje met Denemarken, hoewel de uitslag anders doet vermoeden. Bij Lewandowski stroomden de traanbuizen over, het was pas 's mans eerste doelpunt op een wereldkampioenschap.
Morgen Duitsland - Spanje! Dat wordt me wat. D-Day voor die Mannschaft, want als Japan minstens gelijkspeelt tegen Costa Rica dan is een nederlaag fataal. Stiekem hopen we daar met zijn allen op, maar voor het toernooi wil je toch liever een stel epische kwart- en halve finales zien. Dus ik ben morgen stieken voor onze Oosterburen. Hüp hüp Jungs!
Dan even over de verslaggeving van het WK. Och, wat mis ik de dagen van Villa BVD. Weet u nog, medio jaren negentig? Barend en van Dorp op een idyllisch dorpspleintje in Frankrijk, met een André Hazes die altijd werd ingevlogen. Dat waren nog eens tijden. Commentaar van Hugo Walker en Theo Reitsma, daar likte we onze vingers bij af. Ok, soms kregen we Evert Ten Napel voorgeschoteld, maar dat was dan de negatieve uitzondering op de regel.
À propos Evert ten Napel: na zijn afscheid was ik op zoek naar een nieuw doelwit en daar was hij zojuist ineens weer: die nare Joep Schreuder. In de Eredivisie schakelt mijn televisie tegenwoordig vanzelf naar een andere zender als deze pedante, zelfingenomen NOS-meneer in beeld verschijnt. Omdat hij niet bij ESPN werkt, gaan zijn stand-ups op de middenstip van het Mandemakers-stadion op een tijdstip dat niemand kijkt gelukkig bijna altijd aan me voorbij. Maar tijdens dit WK is er geen ontkomen aan. Een nietszeggende 'road trip' naar het trainingscomplex van België (zoals hij een autoritje van 100 kilometer met licht gevoel voor dramatiek omschrijft) was zijn bijdrage van vandaag. Het is niet voor niks dat er ooit een briljante persiflage van hem is gemaakt door Carlo Boszhard, maar daar kom ik later dit toernooi vermoedelijk nog wel eens op terug :-)
Doet u mij maar good old Tom Egbers: de man die moet stoppen met het presenteren van voetbalprogramma's in een studio, want je ziet hem daar gewoon ongelukkig zijn. Nee, geef hem een een cameraman en een microfoon en het wordt prachtig. Kijk maar eens naar de documentaire That Final Day bijvoorbeeld. Ontroerend mooi. Zijn items in Qatar beperken zich voorlopig nog tot een beetje vanachter een te grote zonnebril aan de rand van het trainingveld staan, maar dat is altijd nog 10x interessanter dan de monologen die Schreuder staat af te steken.
Of neem Jeroen Stekelenburg, dat is ook smullen. Als hij in beeld verschijnt moet ik steeds aan zijn vader Jan denken (NOS-verslaggever in de jaren '80 en '90) én aan diens tweelingbroer Johan (die man van de FNV), want hij is een spitting image van beiden. Zijn items hebben snelheid en nieuwswaarde én hij heeft het lef om met een kritische blik de hele voetbalcommunity tegemoet te treden. Die kan nog zeker 10 eindtoernooien mee en dat stemt mij vrolijk.
Maar ik dwaal weer eens af. De RoelPool! Thijs Smulders treedt in de voetsporen van zijn vader en haalde een perfect score voor de Tunesië-Australië. Ook Kasper Dijkstra nestelt zich in het rijtje met 'toppers'. Eduard staat nog steeds aan kop, zijn voorsprong slonk én groeide weer in de loop van de dag.
(Klik op afbeelding voor de volledige interactieve ranglijst)
Morgen rolt de bal weer! Houdoe en welterusten!